Takibana'da Bir Hayalet Dolasiyor...

Durup durup dert yaniyoruz bize biraktiklari bu enkaz cagdan; adaletsizlikten, katledilen dogadan, savasin burnumuzun dibinden ayrilmayan kokusundan, bencillikten, yabancilasmadan, zulumden, yoksulluktan...Gayet hakli olarak dert yaniyoruz, sikayet ediyoruz, elestiriyoruz. Dert yandigimiz, yakindigimiz tum bu kavram-durumlar da gemi aziya almis gibi gelisen teknolojiyle insan yasayisina ve iletisimine daha cok entegre oluyor, daha cok bulandiriyor gorusumuzu...

'Farkindalik'la bulusmus, bilincini suyun yuzune cikarmis, solungaclariyla karada direten bizlerin birincil trajik yazgisidir bahsettigim. Goren gozlerimiz gordukleriyle, tarihsel zorunluluk uyarinca, yetinemiyor; zamanin gecmesi, yasimizin artmasi ve dunyanin bizim uyumsuz durusumuza acimaksizin ariza biriktirmesi anlamina geliyor.

Bilenimizin bildigi, henuz bilmeyenimizin bilmesi gerektigi 'Sisifos'un yazgisi anlagimizin ve gorusumuzun en buyurgan kisimlarina yerlesiyor; paylasiyoruz ve hepsinin ustune seviyoruz; 'cehaletin bir erdem oldugu' safsatasini kabullenmiyoruz...

Ve fakat;

Bu satirlarin yazari Kaso dostunuzun tuslara parmaklarini dokundurmakta olusundaki niyet, yukaridakileri gozunuze sokup sadece biraz daha "oooyyy oyy ki oy oy" demenizi saglamak degildir dostlar.

Sevgili Albert Camus ustadimizin Veba'da, oylesi bir romandan, ne yapip edip bize tokat gibi yapistirdigi uzere: "Insanoglunda hayran olunacak yanlar, hor gorulecek yanlardan fazladir!" muhtesem anafikrine vurgu yapmaktir niyetim.

Zira;

Tum bu acilarin toplamina varan yolda, tarihte; bir kenara oturup aglamak, rezillige katilmak ya da boyun egmek yerine TANIK olmayi secmis kisilerin biraktigi, etkilesip zenginlestirdigi bir alan, insan olarak bu dunyada yasadigima her seferinde, her tanikliga taniklik edisimde mutlu etmistir beni.

'Edebiyat'tan soz ediyorum...

Sizden ve ulkemdeki surusune bereket degiskenden uzakta oldugum bu kucuk Amerikan sehrinde tanirsaniz tahmin edeceginiz uzere bol bol okumaktayim; son olarak yogun bir hiz ve hazla(ikisi is ve okula ragmen uc gunumu aldi sadece; isteyince oluyor!) bitirdigim iki muhtesem roman: "Trevanian'in Katya'nin Yazi ve G.Marquez'in Kirmizi Pazartesi'si" sinden sonra ruhuma dolan tatmin duygusunu sizinle paylasmadan edemedim.

Edebiyat, bizim dengimiz insanoglunun(evrende baska bilincli insan formlari olabilir), uygar insanin en hayran olunacak yanlarindan birisi, buyuk bir tanesi, edebiyat olsa gerek. Bir kosede pisip ofladiginiz dakikalari degerlendirmemek; aslinda soyle soyleyelim, pismak degil illa ki, ziyan ettiginiz zamani okuyarak gecirmeye karar vermeden gercekten "evet ya, oyledir"den oteye gidemeyeceginiz bir saptama buradaki.

Derim ki dostlar:

Siz farkinda misiniz?...O halde okuyun da farkindaliginizi guclendirin ve dayanilir kilin!

Okuyun; okumak tam su anda, zamanin goreliligini dikkate alan bir 'herkes icin su an'da, yapabileceginiz en degerli sey kendiniz icin.

Okunacak muhtesem eserler siz okuyabildikce inanin bitmeyecek; bitmiyor ve her seferinde aklinizin var olmasina neye ederseniz edin, sukrediyorsunuz.

Tum dostlar, hepiniz, her birinizin okumadigi oyle carpici oykuler var ki; akliniz sasar!

Icinizdeki pasi sokup atin ve buyrun: Kaso Takibana'da 'Edebiyat Manifestosu'nu ortaya koymustur; her sorana kitap onerecek, her onerdigiyle ilgili yogun paylasim icinde bulunacaktir. Her onerileni de dikkate alacaktir.

Yanda yetkili bir arkadasimiz okuma platformu olusturabilir ve kitap tanitimlari yapabiliriz(onden kendim), teknik olarak mumkunse bir forum da yapabiliriz.

Dikkate alinmasi dilegiyle;

Icten sevgim ve hasret dolu selamimla...

-KASO-